Σαν σήμερα 8 Απριλίου, ο αγρότης Γιώργος Κεντρωτάς ανακαλύπτει το 1820 το περίφημο άγαλμα της Αφροδίτης στη Μήλο

Από BooksnMore 08/04/2023 0 Σχόλια

Σαν σήμερα 8 Απριλίου, ο αγρότης Γιώργος Κεντρωτάς ανακαλύπτει το 1820 το περίφημο άγαλμα της Αφροδίτης στη Μήλο

 

 

 

Ο θρύλος λέει ότι η άνοιξη του 1820 βρίσκει τον αγρότη Γιώργο Κεντρωτά ή Μποτώνη να σκάβει και να καθαρίζει το πεζούλι του από πέτρες. Σκάβοντας, βρίσκει ένα πανέμορφο άγαλμα μίας γυμνής γυναίκας. Σοκάρεται από το εύρημα, του αρέσει – κατά τον θρύλο, πάντα- , το επεξεργάζεται και αποφασίσει να το πάρει και να το κρύψει στο σπίτι του. Ο Κεντρωτάς θέλει να κρατήσει μυστικό αυτό που του συμβαίνει. Κρύβει την αγαλμάτινη γυναίκα στις αποθήκες του σπιτιού του στην Πλάκα, όμως, η ανασφάλεια και το άγχος του κάθε λίγο τον στέλνουν εκεί, για να ελέγξει, να σιγουρευτεί ότι η πολύτιμη του είναι προφυλαγμένη. Ωστόσο, δεν ήταν. Από εδώ και κάτω αρχίζει η πραγματική περιπέτεια και η ιστορία της Αφροδίτης της Μήλου έχει πολλές εκδοχές.

 

 

 

 

Το άγαλμα

Η Αφροδίτη της Μήλου είναι από Παριανό μάρμαρο και έχει ύψος 2,02 μ. Χρονολογείται γύρω στο 100 π.Χ. και παριστάνει την Αφροδίτη παρότι αρχικά κάποιοι θεωρούσαν ότι μπορεί να παριστάνει και την Αμφιτρίτη. Βρέθηκε ακρωτηριασμένο και εικάζεται πως η θεά στο αριστερό της χέρι κρατούσε μήλο ή καθρέφτη ή ότι με τα δύο χέρια της κρατούσε την ασπίδα του Άρη. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι δεν έκανε τίποτε από αυτά και ότι ήταν έτοιμη να λουστεί. Για τα χέρια της υπάρχει ο μύθος ότι έσπασαν πάνω σε καβγά Γάλλων αρχαιολόγων και Ελλήνων κατά τη μεταφορά του αγάλματος, αλλά αυτό δεν ευσταθεί γιατί το έργο είχε βρεθεί εξαρχής δίχως τα χέρια. Εκείνο που πιθανόν αληθεύει είναι ότι τμήματα των χεριών είχαν βρεθεί σε διάφορα σημεία και ότι το αριστερό κρατούσε μήλο, αλλά χάθηκε κατά τη μεταφορά ή ότι επάνω στη συμπλοκή (η οποία όντως συνέβη για την απόκτησή της), κάποια από αυτά τα κομμάτια που συνόδευαν το γλυπτό (όπως το αριστερό χέρι) έπεσαν στη θάλασσα από τα βράχια και χάθηκαν για πάντα.
Η Αφροδίτη της Μήλου θεωρείται ένα καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, συνδυάζοντας αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα. Χρονολογείται γύρω στον 1ο αιώνα π.Χ. Άλλοτε θεωρείτο έργο του Πραξιτέλη, σήμερα όμως είναι σαφές ότι ο δημιουργός της είναι άλλος. Είναι σήμα κατατεθέν της Μήλου ή προσδιοριστικό στοιχείο του τουρισμού της και οπωσδήποτε ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα του Λούβρου.

 

πηγή:wikipedia